معنی تازه نخل در لغت نامه دهخدا

نخل تازه. خرمابن جوان و سرسبز. نخل نورسته و باطراوت. خرمابن شاداب و بارور:، ز باغ خاطر من خواه تازه نخل سخن، ز خشک بید هر افسرده دل چه آری یاد؟، خاقانی.،، مجازاً بمعنی محبوب نیز آمده است:، تازه نخل گهری را بمن آرید و مرا، بهره ای زآن گهری نخل ببر بازدهید.، خاقانی

معنی تازه نخل در فرهنگ لغت هوشیار

خرما بن تازه نو کویک نخل تازه خرما بن جوان و سر سبز نخل نو رسته و با طراوت خرما بن شاداب و بارور، محبوب

معنی تازه نخل - جستجوی لغت در جدول جو

تازه نخل

لغت نامه دهخدا

تازه نخل

فرهنگ لغت هوشیار

تازه نفس

کسی که تازه به کاری مشغول شده و هنوز خسته نشده است، تازه دم

فرهنگ فارسی عمید

تازه نهال

نهال تازه، درخت نورسته

فرهنگ فارسی عمید

تازه رخ

تازه رخسار، تازه رو

فرهنگ فارسی عمید

تازه خط

پسری که تازه بر روی لبش مو روییده باشد، نوخط

فرهنگ فارسی عمید

تازه خط

(زَ / زِ خَطط / خَ)

آنکه ریش و سبلت وی بتازگی دمیده باشد. (ناظم الاطباء). نوخط. که تازه از رخسارش خط برآمده باشد. آنکه بتازگی خط او دمیده باشد. آنکه موی تازه بر رخسارش دمیده باشد:
با لب تازه خطش چند سیاهی بزند
چهرۀ آب خضر را بزمین می مالم.
صائب (از آنندراج).
دارد ز انفعال رخ تازه خط او
در پیرهن ز جوهر خود خانه آینه.
صائب (ایضاً)

لغت نامه دهخدا

تازه دل

(زَ / زِ دِ)

آنکه دارای دل جوان باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تازه رخ

(زَ / زِ رُ)

روی گشاده. خوشرو. گشاده رو. تازه رخسار. تازه روی. خوشروی:
در باغ بگشاد پالیزبان
بفرمان آن تازه رخ میزبان.
فردوسی.
بدو گفت بهرام تیره شبان
که یابد چنین تازه رخ میزبان ؟
فردوسی.
که کن و بارکش و کارکن و راه نورد
صفدر و تیزرو و تازه رخ و شیرآواز.
منوچهری.
ما سیکی خوار نیک، تازه رخ و صلحجوی
تو سیکی خوار بد، جنگ کن و ترشروی.
منوچهری

روی گشاده. خوشرو. گشاده رو. تازه رخسار. تازه روی. خوشروی:
در باغ بگشاد پالیزبان
بفرمان آن تازه رخ میزبان.
فردوسی.
بدو گفت بهرام تیره شبان
که یابد چنین تازه رخ میزبان ؟
فردوسی.
کُه کن و بارکش و کارکن و راه نورد
صفدر و تیزرو و تازه رخ و شیرآواز.
منوچهری.
ما سیکی خوار نیک، تازه رخ و صلحجوی
تو سیکی خوار بد، جنگ کن و ترشروی.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

تازه گل

(زَ / زِ گُ)

گل تازه. گل نوشکفته:
از تازه گل لاله که در باغ بخندد
در باغ نکوتر نگری چشم شود آل.
فرخی (دیوان چ عبدالرسولی ص 219).
جامه ای بفکن و برگرد بپیرامن جوی
هر کجا تازه گلی یابی از مهر ببوی.
منوچهری.
فتنه شدن بر گیاه خشک نه مردی است
خاصه بوقتی که تازه گل ببر آید.
خاقانی.
رخی چون تازه گلهای دلاویز
گلاب از شرم آن گلها عرق ریز.
نظامی.
، مجازاً محبوب و معشوق را گویند:
آن تازه گل ما را هنگام وداع آمد
زآن پیش که بگذارد گلزار، نگه دارش.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

تابه نقل

(بَ / بِ یِ نُ)

تابه ای که برآن نقلها را بو دهند مثل پسته و بادام:
از آن لب بود تاب و تب حاصلم
بود تابۀ نقل، نقلش دلم.
میرزا وحید (درتعریف قناد) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تازه نفس

(زَ / زِ نَ فَ)

تازه دم. کسی که تازه وارد کاری شده و هنوزخسته نشده است. (فرهنگ نظام) : لشکری بزرگ و تازه نفس بمیدان فرستادند. اسبانی تازه نفس. قشونی تازه نفس

لغت نامه دهخدا

تازه نهال

(زَ / زِ نَ)

نهال تازه. نهال نورسته. تازه گیاه، مجازاً، مطلق نورسته و جوان، تازه بدوران رسیده را نیزگفته اند: و چون تو مرا بتازه نهال دولت مغول دعوت کنی از کیاست دور باشد. (ذیل جامع التواریخ رشیدی)

لغت نامه دهخدا